Schipholwanbeleid

De gemiste kansen voor Nederland

Schipholgate

Systematische tegenwerking door Schiphol en de Staat

Chipshol

Ambitieuze gebiedsontwikkelaar al 20 jaar 'kaltgestellt'

3 March 2013

Wat heeft Camiel Eurlings nou helemaal gepresteerd?!

Al per 1 juli wordt Camiel Eurlings topman van KLM. De commissarissen willen vaart maken en schuiven de oud minister van Verkeer en Waterstaat snel naar voren. Terwijl er alle reden is om diens benoeming kritisch tegen het licht te houden. Want Eurlings mag graag babbelen over zijn ‘blauwe hart’, als het om Schiphol en de luchtvaart gaat is zijn staat van dienst alarmerend schamel. Geprestéérd heeft de man vrijwel niets. Zijn meest recente wanprestatie: mega-verliezen bij de door hem geleide vrachtdivisie van Air France-KLM.

Als minister van verkeer en Waterstaat hield Eurlings vast aan een rampzalig Schiphol-beleid. Veel startbanen en grondverspilling, misbruik van luchtvaartwetgeving ten faveure van het vastgoedbedrijf Schiphol Real Estate en opportunistische trucs met een omstreden bouwverbod op een van de Chipshol-locaties (Groenenberg-terrein). Voor Eurlings was de waan van de dag maatgevend. Een toekomstvisie bleek aan hem, zijn ambtenaren en de luchthavendirectie niet te zijn besteed.

Toen hij daar door professor Annemieke Roobeek in een geheime notitie op werd gewezen, wist Eurlings niet hoe snel hij dit stuk (waar zijn ministerie nota bene zélf om had gevraagd) weg moest moffelen. Waarna ook de professor er geschrokken het zwijgen toe deed. Gelukkig kreeg schipholwanbeleid de notitie in handen. Het zwijgen van Roobeek werd blijkbaar gewaardeerd. Zij is nu commissaris bij KLM, houdt in die functie toezicht op Eurlings en wenst geen woord meer aan haar notitie vuil te maken.
Roobeek was overigens niet de enige die Eurlings waarschuwde voor de gevolgen van diens beleid. Een overheidscommissie onder leiding van Cees Vriesman veegde begin 2009 de vloer aan met het Schiphol-beleid van Eurlings. Ook dat stuk wist de minister gladjes richting onderste la te praten. Waarna het Schiphol-wanbeleid werd voortgezet. De nationale luchthaven zakte naar de subtop en heeft steeds meer moeite om zich daar te handhaven.
De minister Eurlings vertrok. En even later ook de CDA-politicus Eurlings. Hij wilde meer tijd aan zijn partner en het opbouwen van een gezin besteden. Om verrassend snel toch over te stappen naar een drukke baan bij Air Franc-KLM waar hij de divisie vracht onder zijn hoede kreeg. Die presteert nu dermate beroerd dat het mes er in moet. De vloot gaat terug van 25 naar 13 toestellen. En mogelijk nóg minder. Het verlies in 2011 bedroeg 60 miljoen euro en liep in 2012 op naar 220 miljoen euro. De toelichting van KLM-zijde dat de crisis het vrachtbedrijf hard raakt, wordt blijkbaar voor zoete koek geslikt. De charmante man met ‘het blauwe hart’ schuift ondanks diens magere staat van dienst gewoon door naar de hoogste positie.

Wie Eurlings een beetje kritisch volgt, weet dat bij hem niets is wat het lijkt. Woorden in overvloed maar weinig aansprekende daden. Het is te hopen dat toezichthoudster Roobeek zich niet een tweede keer af laat poeieren. Zoals ook te hopen valt dat haar collega’s bij KLM en Schiphol hun taak eindelijk eens serieus nemen. Want als Nederland niet oplet en weg blijft kijken, dient een volgend hoofdstuk in het Schiphol-drama zich al snel aan. In dat hoofdstuk valt te lezen hoe onder het bewind van een uitstekend Frans sprekende en erg charmante baas de KLM haar autonomie bij de Fransen inleverde. En ook hoe de luchthaven Schiphol veranderde in een op afstand door Fransen aangestuurde aéroport. Géén mainport en géén impuls voor de nationale economie. Hoogstens een Europese subtopper.

‹ Terug naar het overzicht